İstanbul’daydım bu gün.
Neler geçti aklımdan,
nerelere gittim de istemeyerek geri döndüm.
Ellerimle mezarına yatırdığım çocukluğum mu gülümsemedi uzaktan,
ilk aşk mı bakmadı gözlerimin içine içine.
Bisikletim gıcır gıcırdı.
Daha dün alınmış!
Öğretmenim “Aferin” dedi, başımı okşayarak.
En güzel ben yazmışım kompozisyonu.
Çoksun bende istanbul.
Ben bende azım,
sen çoksun…
