Terk edip çıktığımda evimi,Hatıralar bir yanında odamın yığılı.Güneşimi…Denizimi…Bırakıp gittiğimdi,Bir İstanbul şafak vakti.Kederli hayatımın sürüp gittiğiydi,Sürüklenen valizimin tekeri.Beyaz çiçekler karşılayacaktı beni,Beyaz evler.Bir zamanlar sevdiğim kadınların,Şimdi asla izi kalmayan öpüşleri gib.iIlık ve huzur dolu,Bir ağustos şafak vaktiydi.Terk edip gittim,Benim olan.Beni bir türlü bağrına basmayan,Ülkemi…
Bana seni yasakladılar Zenobia Bir daha göremezmişiz mermer evleri, Renkleri kıskanacak Ve maviden kaçacakmışız İşte o vapurun sesi bedenimi delmiş Ama neye yarar ki Zenobia? Gözlerine sığınmazsa Lodoslar Neyime gerek balıkları ve seni dikizlemek? Artık maviler kadar özgürsün Zenobia. halbuki Troya’yı bulmuş gibi sevinirdin Kader bilgece bir vaaz idi bize, Son kuşların ırak memleketlere göçtüğü […]
Zor açtım gözlerimi, yağmur yağıyor dışarıda, kapkaranlık, soğuk, ıslak bir gün daha başlıyor. Okkalı bir kahve yapıp, çalışma masamın başına oturdum. İşe gitmek için hazırlanmadan önce yarım saatim var, tüm gün içinde kendime ayırdığım tam tamına otuz dakika. Karmakarışık masamın üzeri, boş kahve fincanları, kitaplar, notlar, kalem kutusundan kaçmış kurşun kalemler, sarı markerler, panda şeklinde […]
Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.
