(Ne çok yağmur üretiyor yüreğin. HS) Her güneşin batışında Gelip oturuyorsun Birazdan yine geleceksin Arkanda güneş kızıllığını Yansıtırken saçların Oturacaksın aynı yere Buğulu gözlerin Gökkuşağı parıltısına dalarken Güneş batışıyla Bir melek parıldayacak Başında, Akacaksın Gecenin içine Yıldızların ağladığı yerde Bir ömür boyu meleğinle Yaşayacaksın Beyaz orkide … Her güneşin batışında Gelip oturuyorsun aynı yere…
Kedi köpek olmadığım Günlerdi onlar İnsan türeviydim Utandım kendimden Düşüncelerinizden Çocuklara kızlara bebeklere Öldürülemeyen Ritüeller yaşadım Binlerce milyonlarca Uydurulmuş Masalı İğrendim
Bu Şehir Pamuk ipliğine tutunmuş hayatlar Bir damla gözyaşı gibi süzülüp giden yaşamlar Birbirini tanımaz olur insanlar Baba oğul ana kız Kendini görsen başka bir bedende Tanımazsın kızarsın Koştururken yaşamın cambazlığında Yığılırken otobüs kapısına Yer vermezken ihtiyacı olana Tanımazsın kendini Nefret edersin Her şeyden kalabalıktan kaçıp kurtulmak istersin Boğulurken çırpınamazsın bile Esir olmuş tutsak hayatlarda […]
Rüzgarlarda dağıtmış Siyah saçını Anadolunun hangi Güney yamaçlarında yandı tenin Kuzey rüzgarları serinletmedi mi seni Nasırlı ellerin Susuz toprak gibi çatlamış Sen ovalarda dinlenmedin mi Sırtında dünyanın yükü Kucağında çocuk Sen hiç çocuk olmadın mı Mehmet Zor
Gözlerim yok, ağlayacak Kulaklarım yok, işitecek Ağzım yok, dile gelecek Halim yok, yaşayacak Bir aklım var Delirecek Bir elim var Ancak yazar bir kalemle Ah, doğrusu, bu suskunluk hallerim beni bile korkutuyor Ne yapar ne ederim Bu sessizlikle? Dur durak bilmeksizin akıp giden hayat, Akıntıya karşı gelebileceğini sanan ben bir dal . Korkumdur, Buraya yazıyorum. […]
Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.
