Dalgaların üzerinde mavi bir sabah,Yunusların eşliğinde dalgalarla.İki kuleye selam ederek,Çıkıldı umutla yola.İyotların kokusu burnunda,İstavritler izmaritler saklı koynunda.Açıldı gemi Boğaz’a salına salına,Tepemizde pas parlak bir güneş.Altın rengi belki altından da sarı,Kaptan bağırdı o an.Haydi tam yol ileri!Hedefimiz güneş.Hedeften dönülmez geri,Eğer dönersek geri,Bilin ki bu gemi,Artık ölü cesettir teni.Bu yolda dönüş yok,İleri…İleri…Güneşin her bucağını zapt etmeli.
Bana seni yasakladılar Zenobia Bir daha göremezmişiz mermer evleri, Renkleri kıskanacak Ve maviden kaçacakmışız İşte o vapurun sesi bedenimi delmiş Ama neye yarar ki Zenobia? Gözlerine sığınmazsa Lodoslar Neyime gerek balıkları ve seni dikizlemek? Artık maviler kadar özgürsün Zenobia. halbuki Troya’yı bulmuş gibi sevinirdin Kader bilgece bir vaaz idi bize, Son kuşların ırak memleketlere göçtüğü […]
Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.
