kundak örseliyor ilk göz ağrısı cılız bir eti sil sil bitmiyor alnında domur domur ter anasızlığı biliyorum ağlamıyorsun sütsüzlük müebbetine ağıt yakıyorsun sen çocuk anladın su olduğunu emmedin göğün göğsünü damağına nasılda takılmış duvara asılı fotoğraftaki eşarplının meme oltası biliyorum Allah ineği en çokta annesi ölenler için yarattı onların sütü de şimdi ateş pahası antikacı […]
Sana manasız sıfatlar yükledim Yüklemim yoruldu Gizli özne kaldım aniden. Özne olacakken nesnelerimi aldın Tamlayansız bir tamlama gibiydim Zincirleme bir sıfat tamlaması geçişiyle Görkemli ek fiiller altında ezildim. Aslında sadece bir köktüm Eklerim kayıp Çeşitli hallerden geçip dururken apansız Zamirleştim Geçişsiz fiiller arasında geçimsiz kalmıştım artık…
Televizyon önüne yatmış bir kedi, Kaloriferin önünde diğeri. Gözün seyri hattında uzanmış sevgili, Işık parlak, Oda sıcak, Karın doymuş. Dudaklarda susuzluktan çatlama yok, Ve kış vakti. Ve oysa ki hava karanlık, Sanırım şimdi mutlu olup, Oh deme vakti!
Kadıköy’ün sokakları hep denize çıkar Şurası Dağlarca Şurası Arif Damar kokar Bir yerlerden gelir Nazım Hikmet’in sesi Sokaklar adımlanır Cemal Süreya dizeleri gibi Hafiften raylardan ilerler Moda Tramvayı Taş duvar hep sanat kokar Belki de bundandır Kadıköylü hep mutlu yaşar
Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.
