Turuncu bir sevdadır benimkisi,
Sonbaharın ilk rüzgârında
Uğuldar ve dallarımdan kopar,
Sonra havada süzüle süzüle
Kızıl toprağına yavaşça düşüverir.
Çürür koynunda yersiz ümitlerim,
Boz bulanık hayallerim sararır,
Yem olurum kurda kuşa da
Hiç kimseye bir şey söyleyemem.
Bilirsin, ben yeniden yeşermek için
Baharda gözlerinde tutuşacak olan
O sarı gülüşünü beklerim…
Ve ellerin uzanır saçlarıma,
Çimenlerim hemen yeşeriverir…
Sonra çıplak göğsüne başım değer,
Yeniden filizlenip fışkırırım toprağından,
Zaten açan tüm çiçeklerim hep sana dair…
Turuncu bir sevdadır benimkisi,
Sonbaharın ilk rüzgârında
Çığlık çığlığa düşerek seni bekler.
Ve can suyum akar
Yanaklarından süzüle süzüle,
Gerçekleri koparıp da bahçemden
O kıpkırmızı düşü verir…
