Bir zamanların al renkli gülleri;
Son kurulma tarihi geçmiş hayaller gibi,
Bozarıp gitmişsiniz.
Altını özenle çizdiğim satırların bekçileri,
Hiç unutmam sandığım anların ayraçları, Anlamınızı ne zaman yitirdiniz?
Geldiğinizde tazecik, mis kokuluydunuz. Gövdeniz dinç, dallarınız mağrur,
Dimdik ayaktaydınız.
Cömert dikenlerinizi sakınmadınız ellerimden, Renginiz gibi ala boyadınız.
Suya kavuşunca neşelendiniz.
Son yalancı baharınızı yaşadınız epeyce bir vakit.
Bir bir dökülmeye başlayınca
Kolunuz bacağınız,
Kurtardım üç tanenizi yalancı denizinden, Koydum en güzel cümlelerin başına.
Sonsuza kadar benimle kalın diye;
Kağıttan mezarlarınıza gömdüm sizi.
Sonra da…
Sonrası yok.
Unuttum gitti işte sizi.
Bilmem ölmeden evvel
Affetmiş miydiniz beni?
