Öykü

Birinci sınıfı bitirdiğim yazın ilk günleri oldukça hareketli başlamıştı. Mahallenin irili ufaklı her yaştan çocuğunun üyelik gerektirmeden tabii bir ferdi...

  Aslı, odanın kapsını hafifçe aralarken gülümsedi. Psikolog başıyla selam verdi ve “Buyurun, hoş geldiniz” dedi. Oturdu. Koltuğun yanındaki sehpanın...

    Yatağın üzerinde açtığı valiziyle uzun süre bakıştılar. Hala ayaktaydı. Yatak odasında, aydınlatması çok narin ve soğuk olan lamba,...

Alarm çaldı. Sanki biri kulağıma megafon dayamıştı… Gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm, dünden kalma kahve kupası, içinde hâlâ yarım bir yudum....

  “İyi ki bu masaya oturdum. Kapı karşımda, pencereden de dışarıyı görebiliyorum.  Geldiğinde aranıp durmasın. Görür görmez koşarım yanına. Allah’tan...