Hazan yapraklarının döküldüğü bir akşamda
Titriyordu rüzgarlar ve sallanıyordu yeşil yapraklar
Bir bahar akşamı daha son buluyordu
Katil rüzgarların titrediği tepelerde
Ve bir ışık sızıyordu, islenmiş mumlu penceremin titrek perdelerini delip geçen
Son buluyordu ,yaşanmış yada yaşanacak olan tüm güzellikler
Sen oluyordun rüyalarımda gülen , el sallayıp elveda diyen
Bir yaprak daha düşüyor ,yağmurlu bir mevsimin ardından
Mevsim kahroluyor ,yağmurun aşkından
Günler geçiyor ,yağmurlar dinmeden
Son buluyor hasretler, dert ediyor hasretlikler
Bittiğinde yeni bir gün
Gelmiyor ıstırap ,gelmiyor ümitler
Ne son buluyor şafak , ne de oluyor bir gece
Anlamsız bir boşluk dolu odamda
Nedense odam da boşlukta
Takılıp gideriz bilmediğimiz bir yolda
Yaşanan yada yaşandığını varsaydığımız
Yaşanmasını ümit ettiğimiz tozlu sayfalarda
Bitmeyecek bir akşamın karanlığında
Yada gördüğümüz ,hissettiğimiz,
Yaşamımızın en küçük anında,
60 saniyelik bir zamanında
Ve yine hazan yapraklarını görüyorum
Dikenli yollarında gül açan
Bir umut doğuyor yine , el sallayıp ta gittiğimiz o sokakta
Sokaklar boş ,ıslanmış yağmurlar ve titriyor gece
Son gecemde yine rastladım ona
Bir yaprak misali sararan saçlarına
Düşlediğim rüyalarıma bakıp gittiğim o yollarda
Hazansız ,yapraksız ve umutsuz bir edayla
Son bulan bir yaşamı izliyorum
Yaşam yaşam umutların sonu ,hayallerin başlangıcı
Bir hazan daha son bulurken,
Ben düşünceli ,sen solgun benizli
Bekleşiyorduk ,katil tepelerin ensesinde
Bir gece doğuyordu yeni bir umutla
Umudun son bulduğu ,hazanlarım solunca
Bir yaşam yeniden fışkırıyordu
Karlı Kardelenlerin altından
Bir engerek oluyordun,
Kapattığın gözlerinin şimşeğinde
Bir yangın oluyordun ,yanmayan ateşinde
Bir son oluyordun ,yaşamın tüm boyutlarında
Yaşamamış ,yaşanmamış hikayelerinle
Bir masal gibi eriyordun,
Anlasan da , anlamasan da
Yaşanacak bir hayalin olmadan
Son oluyordun yeni bir Hazan Mevsiminde
