Çocuktum
Büyümem gerekti
Ve ben
Çok hızlı büyüdüm
Büyürken her şeyi gördüm
Sadece kendimi göremedim
Belki de görmemem en iyisi oldu
Çünkü
Sevilmem gerektiğini ve düşünecektim
Değerli olduğumu anlamayı isteyecektim
Takdir edilmeyi bekleyecek
Anlaşılmayı talep edecek
ve bunları alamayınca da acı çekecektim
Bunlar bir yerlerde vardı ama
Bende bunlara dair kayıtlar yoktu.
Şimdi bakıyorum da
Büyürken
Çok büyük iyilikler yapmışım kendime
Beklentisiz mutluluklar inşa etmişim
Eve döneceğini bile bile yol almışım her yaşta
Velhasıl
Çocuk idim
Ağır ağır büyüdüm
Çok sorumluluk aldım
Herkesin kederini kederim
Derdini dert edinip yaktım içimde
O yanmasın ben yanarım diyerek
Ağır ağır büyüdüm
O esnada
Abi olmuşum, baba olmuşum
O çocuk bedeni çok ama çok yormuşum
Şiddete uğrayan da olmuşum
Aç kalan da
Ama kimseye ağlamamışım
Üzerimdeki yorganı yakmışım gözyaşlarım ile
Bir adam büyütmüşüm içimde
Yaş çocuk
Ruh yaşlı
Beden çocuk
Hayat
yüzlerce yıllık yükü ile orada
Çocuktum
Ne ara büyümeyi istedim bilemedim
Omuzumda su terazisi
Kollarım bedenimi taşır
Ayaklarım gökyüzünü
Ağacın gövdesine yaslanıp
Üzerime üşüşen üç harflileri kovmak için
Tüketiyordum bildiğim üç beş kelimeyi
Sırtımda rengarenk boyaları ile bir sandık taşıyıp
Boyayıp duruyordum dünyayı
En çok parmaklarım renk çalıyordu sandıktaki şişelerden
Mıcır döşeli yollardan geçerken
Göklere sıkışan yıldızları seyrediyordum
Çocuktum
Büyümenin ne olduğunu bilmeden büyüyordum
Bir elimde elma suyu
Diğer elimde ekmek arası kaşar peyniri
Oturmuşum vita yağı kutusuna akşamı düşünüyorum
Çocuktum, büyümeye devam ediyordum
Hiç sormadım kendime
Büyümek istiyor musun? diye
Sadece büyüdüğümde sevmeyi bilen bilge bir şey olmak istediğimi
Söylerdim kendi kendime
Çocuktum işte
Neye aç
neye tok olduğunu bilmeden büyüyordum
Çocuktum ben
Henüz
çocuk olduğunu bilmeyen bir çocuk
Sessiz sessiz büyürsem
acımadı çocukluğum diyecektim
Bu yüzden kıyılarında büyüdüm hayatın
Bahçemizde ortancalar yoktu,
sardunya kokan teneke saksılar da
Sadece odun ateşinde kokan suyun kokusu sarardı saçlarımı
Bu yüzden çok severim içimdeki yangınları
Bu yüzden yaralı çocuğu olan herkesin sancısına nefes olmak ister içimdeki çocuk
Bu yüzden hep sancılı görünür sözcükler
doğmamalı artık çocuklar diyerek
terki diyar eder ahir zaman öyküleri
Çocuktum işte
Renkleri
Düşleri
Hikayeleri
Tek başınalığı olan
Yorgun ve bitkin bir çocuktum
Ne ara büyüdüm
Ne zaman çocuk kaldım bilemedim
