Ben de isterdim uyanmayı
Sevgiyle ısınan cıvıl cıvıl bir evde
Annemin örmesini saçlarımı
En sevdiğim çikolata elinde
Babamın her gün bana sürpriz yapmasını
En büyük destekçim olmalıydı kardeşlerim
Bütün sırlarımı anlatabildiğim
Yeri geldiğinde önlerinde
korkusuzca ağlayabildiğim
Bizi yıpratanlara karşı
Kılıçlarımızı birlikte kuşandığımız
Canımdan can olmalıydı benim yarenlerim
Kavgalar da edecektik elbette
Paylaşamayacaktık bir şeyleri
Annem, bize sarılarak oturacaktı akşamları
Saçlarımızı okşayacaktı babam her gece
Uyku vaktinden önce
Acaba kim anlatacaktı o gün masalları
Ben de isterdim uyanmayı
Sevgiyle ısınan cıvıl cıvıl bir evde
Kalabalıklar bu kadar gelmezdi o zaman üzerime
Belki de
Sırf hayatta kalabilmek için
Bana bir fazlalıkmışım gibi hissettiren herkesin
Kaidelerine uymak zorunda kalmazdım herhalde
Şefkatle kurduğumuz kendi sığınağımızda
Oynardık kendi kurallarımızla
Birlikte aşardık tüm zorlukları
Hayal bu ya
Dalıp dalıp gitmezdim o zaman bu kadar uzaklara
Dolup dolup durmazdı gözlerim
Hiç sahip olmadığım ve asla da olamayacağım şeylere
Hasret yaşamazdım bu kadar
En güzel rüyalarım bile kâbuslara dönüşmezdi
Çığlıklar atarak uyanmazdım gecenin kör karanlığında
Kör karanlığında
Karanlık
Karanlık
Karanlık her yer
Arkamda duracak bir kişi bile yok mu
Bu kasvetli dünyada
Karanlık
Çok karanlık
Yanımda kalıp beni hiç bırakmayacak
Biri bile yok mu
bu acınası umudumda
Kalpten dile dilden gönüllere akan bir derya gibi. Duygulanmamak elde değil. Gönülden KUTLUYORUM.
Cok teşekkür ediyorum