Üç yudumda çözümleyebilirim seni
Tabii, töhmet altında kalmayacaksa bilim
Adet günlerini kirlenmenden saymam
Soymam entrikalı oyunlarından enseni
Ve yeterince kızsam da sana
Çıkarmam ipliğini pazara
Güven bana,
Sevdamızın gücü adına
Sağlam mucizeler yeter bize
Ateş yakabildi mi İbrahim’i,
Bakire bir anadan doğmadı mı İsa,
Ya da Musa bütün inancıyla
Asasını vurup yol açmadı mı denizde?
Ama ölümlü olduğumuz gerçeği unutulmasın
Kalıcı yaşamaya şartlanmasın parmaklarının kıvrımı
Biliyorsun ki; her gece basitçe ölen bizleriz, kazara
Kanıksamak:
Alacakaranlıkta mendillere
Kan tükürmesi ciğerlerimin
Ucu açık acılar sonlu olmasaydı dayanamazdım,
Dilim mutlaka birkaç kemiğe dadanırdı
Kırılmak için
Fırsat buldukça gözlemledim
Bazen papyonlardan çok daha değersiz olabiliyor
Yalancı sevinçler
Zaten değil midir ölümler de böyle?
Böyle değil midir zaten ölümlere gitmeler?
Sancılı, yıkıcı ve gereksiz…
Tutarsız her üç cümlemin ikisinden övünç akıyor
Sana bir utancımı açmak peydah oluyor
Her cami önünden geçişimde
Gel inanma sen o fitneci gururuna
İyimser bakışlarımı yok sayamazsın hem, istesen de.
Bir kez olsun bana inan istiyorum,
Bana inan istiyorum bir kerecik olsun
İnan gayriihtiyari, kalleşçe, sevisiz…
Hadi tut fikrimi
Yoksa aşk düşmanları tarafından
Diri diri toprağa gömüleceğiz
Çok geç olmadan yetiş, sığın mağarama
Hiç değilse bir olmuşu deneyelim
Biz âlemlerin en yücesinin ümmetiyiz
Düşünmenin sırası değil
Yaşamayı istemenin nesi günah?
Söz,
Ölünce herkes adına tüm peygamberlerden af dileriz.
