Yazdığım tüm mektupları tek gecede yaktım.
Dağlarımın tepesinde kundaklanan tüm karları,
Eritip ne kadar çölüm varsa dağıttım.
Farkındayım, seni öldürdüm ama buna mecburdum.
Nefes almam gerekiyordu yaşamak için,
Hangi şeytanıma diz çöküp de yalvarabilirdim ki,
Ya da daha kaç kere sevmem gerekiyordu.
Kaç sene daha yaşatmalıydım beni gömen herkesi.
Sanki başka bedenlerde var olmuşum da şimdi buradayım,
Farklı topraklarda kaybolmuş benim ruhumun parçaları.
Her birini toplayıp kendimi bulmam ve çıkarmam lazım,
Acaba onları mı kıskanıyorum ben diye düşündüm.
Yok dedim sonra ,öyle değil, ne onlar benden oluşuyor,
Ne de ben onları arıyorum aynalara bakarken,
Sadece kendimi istiyorum, kendimi arıyorum bu çölde.
Bulmalıyım dedim kendimi çöllerdekileri öldürüp,
Yalnızca aynaya bakarken gördüğümü var etmeliyim.
Kalbimin sıkışmışlık hali beni bu kadar acıtıyorken,
Kendim hakkında hiçbir şey bilmemem daha da yoruyor,
Belki dünyaya selam çakıp bu yolun sonuna giderim dedim,
Ama kaset başa sarmış iken onları sadece özleyebilirim.
2 Temmuz Salı 2024 01.56
Kitap: Psikolog Şaire Düşmandır
