Günlerden bir gün,Bir sel kurtaracak beni bu yükten.Tüm yazmalarım,Deli suların içinde akıllanacak.Hepsi hamur hamur olmuş,Üstünde tek bir okunaklı kelimeden aciz.Tüm yazmalarım,Dağılmış her bir tarafa.Artık yazmak,Zaten hiç başlamamışVe bundan sonra da sürmeyecek bir bela.Ellerim ise acı ile kaleme yapışmış gibi.İşitmez misin,Kalemin kağıdı nasıl çektiğini?Şeytan köşede oturmuş bu günaha imreniyor.Yazmak acıyı iğneleyen bir aşk,Kelimeler de ip gibi […]
Kapanmak isteyen gözler. Alınmayan, alınsa da bir türlü verilemeyen nefesler. Kara kaşlar, gittikçe kırmızıya bulanan gözler. Renginden bir hayli taviz vermiş soluk dudaklar. Yalnızca bağırış çağırışları işiten kulaklar. Mıhlanmış ya da kendini mıhlamış bir ağız. Susmayan beyin. Delirmeye yüz tutmuş beyin. Kendine hapsolmuş bir benlik. Kavgası bitmez. Daha kavgası bitmemişken yargılaması başlar. Yargı sonuç vermeden […]
Bir köşe başında Oturup tüm karmaşıklıklardan kaçıp Senin kıyına Dinleyemiyorsam sesini Sesimi Sen İstanbul’sun Attığım çığlıklar Geçip giden insanlar arasında Sana yükselmiyorsa İşte, biliyorum Sen İstanbul’sun Ah saçlarımın karacalığı Bir gece gökyüzü Doymaya ne hacet Fakat yıldızların Sislenmiş Gözlerinin ardı Seçemiyorum Yıldızlaşmış Ama Göremiyorum gözlerini Biliyorum O vakit, sen İstanbul’sun Gülüşlerini duymadım Yazık Alelacele gidişler […]
Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.
