Günlerden bir gün,
Bir sel kurtaracak beni bu yükten.
Tüm yazmalarım,
Deli suların içinde akıllanacak.
Hepsi hamur hamur olmuş,
Üstünde tek bir okunaklı kelimeden aciz.
Tüm yazmalarım,
Dağılmış her bir tarafa.
Artık yazmak,
Zaten hiç başlamamış
Ve bundan sonra da sürmeyecek bir bela.
Ellerim ise acı ile kaleme yapışmış gibi.
İşitmez misin,
Kalemin kağıdı nasıl çektiğini?
Şeytan köşede oturmuş bu günaha imreniyor.
Yazmak acıyı iğneleyen bir aşk,
Kelimeler de ip gibi dizilmiş.
Geriye benim yalvarışlarım kalmış.