Öykü

Kaldırımda pos bıyıklı bir adam sanki önünü göremiyormuş gibi gözlerini kısmış uzaklara bakarak yürüyor. Çıkık anlına beton dökmüşler, yüzü atamadığı...

BÖLÜM 1 “CEMİL” “Yalnızlığım bir yol gibi uzanan saatlere, Bir yapboz gibi hayat bir parçası eksik...” Elindeki şiir kitabının kapağını...

Mevsimler, hep soğukları işaret ediyorken duyuluyordu, içindeki heyecanı içe sığmayan, aynı uzak grilere boyanmış semanın altındaki tek yürek olmuş çocuk...

Burcu, bir ilkyaz esintisiydi. Kendi güzelliğinde, güzelliğin kendisiyle – o “güzelsizlikler ülkesi”nde – ılgıt ılgıt eserdi. Onlar karanlığın yayılıp koyulaştığı...

Ben, ninemin halısını hep çok severdim. Üzerindeki geometrik şekilleri eşleştirirdim. Geçen gün o halıyı rüyamda gördüm… Her sabah okula giderken...