Ölmek diye bir şey yok,
Lambayı yakan ellerin acizliği sadece.
Mavinin keskin gözlerinden yaralanmak,
Ellerinde birer beyaz gül,
Kanatacak kıpkırmızı yaşamın kokusunu.
İnadına yaşamak istiyorsan sus ve dinle,
Sana söyleyeceğim bir bardak sözüm var.
Tenine dokunan o asil acı var ya hani,
İnceden inceye hiç sarmamış seni.
Yağmur altında ıslanıyorsan eğer hala,
Onsuzluk diye bir şey duymamışsan.
Renklerin içinde korkusuz boğulmamışsan,
Sandalın içinde okyanuslara dalmamışsan,
Akşamların ay ışığında suya kan kusmamışsan,
Nedenini bilmeden hiç ağlamamışsın.
Özlemek diye bir şey var diyorsun ısrarla,
Lambayı yakma süzülsün içine karanlık.
Duvarlara vurarak parçalayacaksın o özlemi,
Üzülme sakın zaten yaşamak özlemektir.
Resimlerin hepsini tek tek yak için açılsın,
Üstünden akıp gitsin korku kırıkları.
Rakı masasında balık olacaksın Orhan Veli gibi,
Üzülmüyorsan ölemiyorsan ölmek istiyorsan,
Mumları yak o zaman ben seni öldürürüm…
Ali Gürpınar
29.12.2005
15:46:00
