kaç gece yıldız aradım
kaç şafak eli boş döndüm
çukurdaki hücremin
alçak penceresinden
okudum
şiirler yazdım dünyama dair
kendime kızdım :
geçinemediğimden
küstüm
konuşmadım günlerce
dardı yansıyan
dardı doğal olarak düşler
ağarık suskuyu yırtan
asil kanıydı yalnız inancın
devindikçe gençleşen
kaç akıntı aradım
kaç kez boğuldum
unuttum…