Sabahlara Yakın
Sabahlara yakın,
Tren istasyonunda,
Henüz çaylar demlenmemiş,
Bavullar gelmemişken
Hasret sarılışları gerçekleşiyor.
Bir yabancı el değer düdüklere,
Çağrılar acil.
Bekleyemez bir dakika daha,
Ne acelesi vardır bilinmez.
Söylüyor bir kez daha:
Çağrılar acil,
Hasret sarılışları gerçekleşiyor.
Eller gözyaşlarına uzanır.
Siler görünen hüznü bir hamlede;
İçerine akanı saklı,
Onu gören kendisi.
Çağrılar acil,
Hasret sarılışları gerçekleşiyor.
Tren çalıyor sirenini.
Gidişler neden acil?
Dursa biraz daha,
Şuradan da sarılırsam…
Yine görüşürüz gurbetim.
Buluşuruz elbet, kalbim hissinde.
Hasret sarılışları gerçekleşiyor.
Çağrılar acil.
