Kaç yağmur kaç bahara küstük
Ne nisan dı ama hatırlamaya yüksündük
Kalp kırılırsada ölünür bildik
Gelmesin bahar bana hep hazan
Şimdi kuru toprağı çamur etme git
Toza alıştık balçıklanda bit
O ağaçlar ki kuşlara bitik
Gelmesin bahar ben hep hazan
Gövdesi sağlam sandın kanma
Çama
Kökünde meymenet yok anca yana
Kurtlar kemirir durur her yeri yama
Gelmesin bahar ben hep hazan
Eve gittim tozlanmış rafı gariban anam
Var mıydı senden gayrı seven yanan
Bir çay koyda sevildiğimi sanam
Gelmesin bahar ben hep hazan
Uzun uzun yollara edemem veda
O otobüste kalmış SESİN sedan
Ellerinle beslerdin ederdin eda
Gelmesin bahar ben hep hazan
Şehrinde gezerken buldum sokağın
O sokağın başı sonu hep aşağı
Denizede iner tüm yokuşun başağı
Gelmesin bahar ben hep sonbahar
Oturmuş bankta izlerim vapur
İçinde sen varsın ansızın mağrur
Sesini değil kokunu yağmur
Gelmesin bahar ben hep sonbahar
