Gece vakti değil gündüzdü
Hayallerim gerçek olmaktan çıkmıştı Gökyüzünde ay
gönlümde güneş tutulması
Gözlerim alabildiğice mavi
Sarılar hep beyazdı
Yellerinden kurtulan bir at yürüyordu yalın ayak
Nalları çalınmış gözü yaşlı
Bana bakıyordu,
gökyüzünde güneş tutulması
Kırbaç izleri daha belirgindi artık
Kızıllar içinde kaldık
Bir yol gösteren yoktu
Herkes yola çıkmış
Yine yalnızdık
Niye kimse bize bakmıyor dinlemiyordu
Yüreğini elimle sildiğimden mi
Gözlerinden çıktı gönlümdeydi
Üzüldüm
kendi adıma değil de
Atın gözyaşlarına
