Heveslerim bin parça…
Her bin parça tuzla buz bana verilen umutlar ile .Ne yapayım bana yeniden başlama hayalleri satan sevgili dostlarım?
Vücudumdaki yara bantları ile yeniden vazoyu mu yapayım? Yapmasam olmaz mı ? Biriniz içi çürümüş bu dostun kolundan tutup kendisiyle yarına ,gelecek haftalara ve hatta yıllara sürüklese iyi olur .
Dostlarım!!!
Dostunuzun ,korkarım ki yaşama umudu ölmüş. Sizden habersiz cenazesini kaldırmış ,gözlerindeki ışıktan belli.
Matem rengine bürünmüş gözleri . Parlamıyor eskisi gibi.
Biliyor musunuz?
Hayatın şifresini çözdüm.
Her şey yerine oturdu. Sonra ruhu öldürmeye karar verdim.
Umut, heves, yaşama inancı, hayaller peş peşe katledildi.
Çünkü bunların yaşamasına artık gerek yoktu.
Artık ruhum ölü ve n’ olur biriniz bedenim de ölene kadar beni kolumdan sürükleyip yanında taşısın hiç gelmeyecek olan yarınlara . Sevgiler ile…
