Sana gelmek fikrinden aklımı haberdar etmeden
Çıkıyorum yola
Heyecanla aralıyor parmaklarım taksinin arka kapısını
Ellerimin ayasında sıcaklığı pişmanlığımın.
Gece, bize öykünmeyi koymuş kafasına
Yıldızlar camlarına panjur çekiyorlar
Gözlerimin aynasında nankörlüğünü görüyorum
Nankörlüğün ki;
En başlıca sebebidir sana olan düşmanlığımın.
Seni özlediğim her hâlimden belli
Çarçabuk bitiyor yol
Çok ucuza dermansız dertler satın almak için
Kapındayım yine
Armağanın, senin armağanın; dertlerim…
En sinsi katili oldular hep gençliğimin
Kapındayım hâlâ
Uzunca bir tarihe tanıklık ettim
Kararımın gelmesini beklerken
Asırlık çınarlar bir bir devrildiler öte âleme
Ar damarının çatlağına deva oldum, sözlerimle
Uzağındayım
Sağduyum kapının çok ötesine fırlattı beni
Zaten beklemek belirsizliği iç daraltır
Durur el edince ticari taksiler
Arka koltuğuna oturdum yine hüsranlarımın
Evime giden yollar hep güzel gelir bana
Taksiciler selam almasını da bilirler
Şaşkınım!
Sana getiren taksici bu defa ayırıyor beni senden
”Aleykümselam” der demez, hemen tanıdım sesinden
Kapımdayım,
Yeniden uzadı aramızdaki mesafe
Kapıda kaldım, açılmıyor kapım,
Zihnim boz bulanık
Anahtarlarımı yol tutmuş
Yorgunum, yoruldum
Kalmadı artık kapıları açacak dermanım
Kapılar büsbütün yabancı belliyorlar beni, tanımıyorlar
Belli ki yokluğumda,
Kapılarım kollarında nankörleri uyutmuş.
