Yıllardan isimsiz biriyim ben.
Parmaklarım, yüzsüz bir oyunun içinde.
Masamda unutulmuş saç uçlarım ellerimde.
Yıllanmış teselliler vitrinde, yorgun gözlerle.
Yan yanalar sahici, bir o kadar gerçek.
Özlemekten silinmiş hafızam ile karşımdalar.
Kavramlar karışık, hisler suçlu, biraz buruk.
Yıllardan isimsiz biriyim ben.
Yarım bırakılmış, sözsüz bir heceyim.
Taşlı yollardan merhamet dilenmekteyim.
Ellerim sensizlik içinde, kalbim siyahın içinde.
Zar zor tuttuğum seslere yalvarmaktayım.
Yıllardan isimsiz biriyim ben.
Yüzlerce tablo var yaşanmış,
Hepsinde bir oyun…
Kimi gerçek, kimi hayale karışık.
Bak, onlar da seni anlatıyor.
Yıllardan isimsiz biriyim ben.
Hangisi gerçek, kaçı yalan ile yoğrulmuş?
Sorular, cevapları zihnimde aramaktalar.
Yetmiyor akrebin yelkovana kavuşumu.
Günlerde gece, hava karanlık; sessizlik sakin.
Ben, tüm geçmişi şimdide yaşamaktayım.
