Terk edip çıktığımda evimi,Hatıralar bir yanında odamın yığılı.Güneşimi…Denizimi…Bırakıp gittiğimdi,Bir İstanbul şafak vakti.Kederli hayatımın sürüp gittiğiydi,Sürüklenen valizimin tekeri.Beyaz çiçekler karşılayacaktı beni,Beyaz evler.Bir zamanlar sevdiğim kadınların,Şimdi asla izi kalmayan öpüşleri gib.iIlık ve huzur dolu,Bir ağustos şafak vaktiydi.Terk edip gittim,Benim olan.Beni bir türlü bağrına basmayan,Ülkemi…
