Öykü

       Hasır sepetinin desenleri üzerinde parmaklarını gezdirirken, yalnız kendisinin duyabildiği o eşsiz sepet kokusuyla yine hemhal oldu Mehmet. O sepetlerinin farklı...

Ben Cemre. Cemile ve Recep’in iki kızından küçük olanıyım. Bilmiyorum ismimden anladınız mı, annem ve babamın isimlerinden türetilmiş bir isme...

Yüksek balkonum tam karşıdaki düğün salonuna bakıyor. İçerisi geceye tezat, ışıl ışıl ve gümbür gümbür. Balkondan halayı izliyorum keyifsizce.Parlak elbisesi...

Karşısında durduğum, alışık olduğum o isli, sararmış duvarlar kendinden hiçbir şey kaybetmemiş, aksine daha bir sararmış ve yıkıktı. Duvarları saran...

Gecenin bir yarısı. Ağrıdan uyku tutmuyor.Anam uyukluyor. Rahatsız etmek olmaz şimdi. Garibim bütün gün benimle uğraşıyor zaten. Serumlar, iğneler, ilaçlar......