Karanlığın İçindeki Umut/Yağmur Özadlı
Soğuk kış gününde bir pencere daha aydınlanıyor.
Her aydınlık bir yaşam; her yaşam bir aydınlık.
Kimileri karanlık…
Hep öyle kalmayacaklar!
Birileri usulca dokunacak umuduma,
Sonra o da aydınlanacak.
Diğerleri gibi…
Her bir pencere umudum.
Her bir ışık sevincim.
Karanlık öyle kasvetli ki!
Sanki diğerlerini söndürecek güce sahip!
Sanırım aydınlık daha fazla.
Bırakmayacak yerini karanlığa.
İnadına, geceye meydan okurcasına,
Bir ışık parlıyor ortada.
Hilal’im! Bayrağımın nuru!
Umutlarının kaynağı…
Karanlık kaybetti, aydınlık kazandı.
Umutlarım kazandı…
