Gecenin bir yarısı. Ağrıdan uyku tutmuyor.
Anam uyukluyor. Rahatsız etmek olmaz şimdi. Garibim bütün gün benimle uğraşıyor zaten. Serumlar, iğneler, ilaçlar… Dinlensin az. Zor… Çok zor. Nöbetçi hemşire zili gösterip, ağrısı artarsa düğmeye basın, dedi.
Yanımdaki sehpanın üzerinde duran sigara paketine ilişiyor gözüm, sonra çağrı ziline.
Ne yapsın kadıncağız, ağır dert oldum ona da.
Çiçeğin solmaması için su verirken dibine, kaldır şu çiçeği gözümün önünden, diye bağırdım yaslı anama.
Elim sigara paketine uzanıyor, bir hafta önce, motor kazasında kollarımı kaybettiğimi unuttuğum bir an…
SON
