Seni neyin yaşantısında gördümse güzel
Bakışlarının yüzüme aksinden geliyorum öyle
Görüyorum ki koynundasın bahçelerin baygın haldesin
Bilseydin hayalini tuttuğum yerde hep senleyim
Geçiyor yanımdan gencecik daha körpe
Mintanı içinde pek de havalı bu kız
Ayakları mağrur çözülüyor gittikçe hız kesmeden
Öylesine bir maziden birkaç seni görüyorum
Bütün düşüncemi astımsa dar ağacında
Kuduran dalgalara yedirdiysem acıdan sevinçlerimi
Üstüme yağan bu karanlık gecede
Kulağımdaki bu dinmeyen ses
Bir hayal perdesinden gözüme saplanan bu biçim
Bu esrik harikalık
Sen misin
Seni andırıyor ne de güzel…