Anla Be Kadın / Asmin Çetin

Peronlar kapanmış,
Son vagon dahi dolmuştu.
Postane memuru iki ekmeği kolunun altına sıkıştırıp, evin yolunu tutmuştu bile.
Mülayim amca kepenkleri indirmiş,
Asma kilidini çoktan vurmuştu.
Telgrafın telleri çoktan kopmuştu.
Yoksa be kadın…
Yoksa anla,
Gelmezmiydim
Yazmazmıydım
Sana.
Sırma saçlarına alları gülleri takmazmıydım.
Koşa koşa gelmezmiydim sana.
Bir çelme takıldı ayağıma sorma.
Varamadım,
Gelemedim,
Ben sana…
Olmadığın her yeri gurbet belledim.
Gül kokan yanağını bir sevemedim.
Yakasım var postaneyi.
Vagonu delik deşik edesim var.
Mülayim amcayı şöyle yaka paça…
Yoksa be anla kadın
Gelmezmiydim sana.