Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Hüznün, kederi ayarttığı vakit,
kalp ocağının en harlı zamanı…
Ah, şu akşamüstü vakitleri,
Güneşin vedası, gecenin merhabası.
Dudaklara yapışıp kalan “ahlar”ın doğum anı, “keşkeler” in intihar zamanı…
Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Gözlerin en çok nemlendiği, duaların dillere sökün ettiği vakit.
Yalnızlığın hiç sıkılmadan karşımızda çırılçıplak soyunduğu vakit.
Kuşların tevekkülü heybelerinde taşıdığı vakit…
Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Özlemin, hasretin delice bağırları dövdüğü vakit.
Rüzgarın en agresif, en hoyrat estiği vakit.
Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Dünün pişmanlığı, yarının karamsarlığı,
Endişenin umudu derdest ettiği vakit.
Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Kahkahanın ayıp, uyumanın ahmaklık olduğu vakit,
Düşlerin hazırlandığı, rüyaların yola çıktığı vakit.
Ah, şu akşamüstü vakitleri!
Çaresizin, dara düşmüşün soluklandığı vakit,
Ele el açmadan, yaratana avuç açanların vakti.
Ah, şu akşamüstü vakitleri,
Hayatın en yorgun, en ongun vakti…
