• Destek
  • Üye Ol
  • Yazar Girişi
  • Abone Ol
0 553 423 00 17 kibelekulturs@gmail.com
Kibele Kültür Sanat Dergisi | Hayatı Doğuran Sanat  |  Hatice DÖKMEN
  • Hakkımızda
  • Künye
  • Dergiler
  • Galeri
  • E-Dergi
  • Yazılar
    • Edebiyat
      • Şiir
      • Roman
      • Öykü
      • Deneme
      • İnceleme
      • Anlatı
      • Araştırma
    • Kitaplar
      • Kitap İncelemeleri
      • Yeni Çıkanlar
    • Tiyatro
    • Sinema
  • Yazarlar
  • İletişim
  • Üye Ol
No Result
View All Result
  • Hakkımızda
  • Künye
  • Dergiler
  • Galeri
  • E-Dergi
  • Yazılar
    • Edebiyat
      • Şiir
      • Roman
      • Öykü
      • Deneme
      • İnceleme
      • Anlatı
      • Araştırma
    • Kitaplar
      • Kitap İncelemeleri
      • Yeni Çıkanlar
    • Tiyatro
    • Sinema
  • Yazarlar
  • İletişim
  • Üye Ol
No Result
View All Result
Kibele Kültür Sanat Dergisi | Hayatı Doğuran Sanat  |  Hatice DÖKMEN
No Result
View All Result
Home Öykü

Yarım Asırlık Bekleyiş / Sultan Gizem KOÇAK

Sultan Gizem KOÇAK by Sultan Gizem KOÇAK
21 Ekim 2025
in Öykü
0
Yarım Asırlık Bekleyiş /  Sultan Gizem KOÇAK
0
SHARES
18
VIEWS
Share on FacebookShare on Twitter

 

İyi ki bu masaya oturdum. Karşımda kapı, sağımda pencere. Gelenleri rahatça görebiliyorum. Gözüm,gönlüm ondan başkasını görmez gerçi.  Yeter ki içeri adımını atsın,koşar giderim yanına.

Allah’tan kalabalık değil bugün. Hafta sonu olsaydı tıklım tıklım olurdu. Olsun, kalabalığın ortasında da bulurdum onu, gözüm seçerdi kalabalıktan. Ama bugün, sanki tüm şehir susmuş da onun gelişini bekliyoruz hep birlikte.

İnsanlar kafa kafaya verip saatlerce ne konuşuyorlar acaba? Kulak misafiri olayım diyorum ama arka fonda durmadan çalan müziğin sesinden, uğultudan başka bir şey duyamıyorum. Kahkahalar yükseliyor zaman zaman. Herkes kendi hikâyesini anlatıyor belli ki. Benimkini ise henüz kimse bilmiyor.

Garsonu çağırdım. “Bir kahve, dört şekerli,” dedim. Dört şeker… Dilimin, damağımın, yüreğimin zehir gibi yakan acısını belki alır da biraz olsun  yumuşar içim. Garson, kahveyi masaya yavaşça bıraktı.  Şaşkın mıydı, yoksa bana acıyanlardan mıydı, anlayamadım.  Ama yüzündeki ifade, şeker komasına gireceğimden korkmuş gibiydi. Aman, ne yapar dört şeker adama? Avuç avuç acılar yutmadık mı bunca yıl, acı komasına mı girdik Allah aşkına!

Bol şekerli kahvemden bir yudum alıp pencereye döndüm. Rüzgâr, ağaç dallarını hafifçe sallıyordu. Hava da düne göre biraz serindi. Onun böyle havaları sevdiğini hatırlıyorum. Rüzgâr yüzüne değince hep gözlerini kısardı. Dayanamazdı…Acaba hâlâ öyle mi?

Düşünüyorum da… Ne diyeceğim ilk anda? Nereden başlayacağız? Konuşacak çok şey birikti. Belki önce o söze girer, belki de ben dayanamaz, bir çırpıda her şeyi anlatmaya başlarım. Yüzü nasıl olur acaba? Göz kenarındaki çizgilerde neler biriktirdi? Bazen gülümsediğini, bazen sessizce başını eğdiğini hayal ediyorum. Ama geldiğinde her şey yerli yerine oturur, biliyorum. Boşuna düşünüyorum bunları.

Kapı her açıldığında içimden bir şeyler kopuyor. Heyecanla dönüp bakıyorum. Her defasında kalbim biraz daha hızlı çarpıyor. Ya tanıyamazsam onu?

İkinci kahvemi söyledim. Beklemek ne çok yoruyor insanı… Kaç fincan daha içerim bilmiyorum. Derken kapı bir kez daha açıldı. Bu kez kalbim hızla çarpmaya başladı. Başımı kaldırdım…

Ve işte o.

Yanılmam mümkün değil. Yürüyüşü aynı, omuzları hafifçe öne eğik. Elleri cebinde, hep o rahat tavır. Bir anda zaman durdu  sanki. Göz göze geldik. Gözlerindeki o eski zamanlardaki ışıltı öylece duruyor…

Ayağa kalktım. Hafif bir telaşla. O da beni görünce bir an durdu. Sonra yüzüne şaşkın bir gülümseme yayıldı.

“Buradasın,” dedi sadece.

Başka bir şey söylemesine gerek yokmuş gibi.

Ben de gülümsedim. “Tabii ki buradayım. Seni bekliyordum.”

Beraber masaya oturduk. O anda içeride dönüp dolaşan uğultular yok oldu sanki. Sadece onun sesi, benim heyecanım, ve aramızdaki tanıdık bağ kaldı geriye. Kapıdan içeri girerken sigarasının son nefesini içeri üfleyen gençler bile kızdırmıyordu artık beni. O buradaydı ya, dünya yansa kimin umurunda?

“Seni çok beklettim mi?” diye sordu.

Başımı iki yana salladım. “Hayır,” dedim. “Tam zamanında geldin.”

Nasıl söylenir ki zaten ,beklemekten bir hal oldum diye…Olsun. Buna da değerdi.

Bir süre sessizce oturduk. Ama bu, rahatsız eden bir sessizlik değildi. Tanıdıktı, huzurluydu. Kahvemden bir yudum aldım, o pencereye döndü.

“Güzel bir gün,” dedi. “Sadece burada olmak bile yeter.”

Hak verdim. Bugün gerçekten güzel bir gündü. Çünkü o buradaydı.

“Ne kadar oldu?” diye sordu sonra.

“Yarım asırdan fazla,” dedim gülümseyerek…

O başladı önce anlatmaya. Hayat onu da bambaşka yerlere savurmuş. Bir evlilik, çocuklar, torunlar… Ama her adımda bir şeylerin eksikliğini hissetmiş. Bir yan hep tamamlanmayı beklemiş.

Ben de anlattım… İşler, şehirler, kayıplar, kazanımlar… İçimde her gittiğim yere taşıdığım o boşluk…

Hayatın bizi birbirimizden koparışı ve şimdi de hiçbir şey olmamış gibi tekrar bir araya getirişi boşuna değildi.

Gözlerimin içine baktı.

“Ben hep o,arkana bile bakmadan gittiğin  masada kaldım bunca yıl,” dedi.

Güldüm. Ama gözlerim doldu. Yutkundum.

“Belki de,” dedim, “bu kadar uzun beklemek gerekiyordu. Şimdi buradayız ve daha fazlasını konuşacak, paylaşacak zamanımız var mı bilmiyorum.”

Hava kararmaya başladı. Mekân yavaş yavaş boşalıyordu. Masamızdaki boş bardaklar hala duruyordu. Kimse gelip almadı. Garson bile sessizce izliyordu bizi, bu büyülü anı bozmak istemiyor gibiydi.

Elimi tuttu. O tanıdık sıcaklık… Yarım asır öncesinden ışınlanmış gibiydi o an…

“Artık seni bırakmam,” dedi.

“Ben de seni,” dedim. İçimde tekrar beliren yaşama sevincini ifade etmeye lügatım yetmiyordu. Çocuk yaşlarıma döndüm. Ancak bu sevinci, en sevdiği oyuncağına kavuşan bir çocuk yaşar herhalde.

Dışarı çıktık. Yıldızlar göz kırpıyordu. Rüzgâr hafifçe esiyordu.

Rüzgar değince gözlerini kısmayı bırakmış artık..

Parka uğradık, biraz oturduk. Dalların hışırtısını dinledik. Cebinden küçücük bir el feneri çıkardı. Işığı bana vuracak şekilde koydu yanımıza.. Karanlıktan korktuğumu hala  unutmamış.

Ağacın gölgesi yüzümüze vuruyordu. Dallar sanki sevincimize ortak olmuş gibi daha da çoğalıyor,yeşilleniyordu.

Ve o gece… Yan yana yürürken, hayatımızın geri kalanını birlikte yaşamaya yemin ettik. Artık hiçbir şeyin bizi ayırmayacağına tüm kalbimizle inandık.

Hayatımızın eksik kalan tüm parçaları, bu son buluşmayla yerine oturdu.

Ömrümüzde  daha kaç zaman vardı yaşanacak, bilmiyorduk.

Bir yere yetişecekmiş gibi hızlı hızlı döküyorduk içimizde bunca yıl birikenleri…

Biz gülüşürken bir yıldız kaydı.. Aynı anda baktık gökyüzüne… Tıpkı yıllar önce, kayan yıldızlara bakıp dilekler tuttuğumuz zamanlardaki gibi…

Başımı omzuna yasladım, “Unutma” dedim,

Her dilek, bir gün sahibine kavuşur.

Yazıyı nasıl buldunuz?

Oy için yıldıza tıkla!

Ortalama Oy / 5. Oy Sayısı

Oyu yok

We are sorry that this post was not useful for you!

Let us improve this post!

Tell us how we can improve this post?

Paylaşarak destek olabilirsiniz!
Previous Post

Gül Ol Bağıma / Ali Gürler

Next Post

Girit Prensesi / Tufan Tozkoparan

Sultan Gizem KOÇAK

Sultan Gizem KOÇAK

Yazar ve fotoğraf sanatçısı Sultan Gizem KOÇAK 1991 Yılında Kırıkkale'de dünyaya geldi. Kırıkkale Üniversitesi İşletme Fakültesi, Anadolu Üniversitesi Adalet bölümü mezunu. Selçuk Üniversitesi’nde Oyun Terapisti eğitimi aldı. Boğaziçi Enstitüsü’nde ve Rumeli Üniversitesi’nde fotoğrafçılık eğitimini tamamladı. Daha çocuk yaşlarda fotoğrafçılığa olan yeteneğini keşfetti ve bu fotoğrafların bir yaşanmışlığın simgesi olduğuna inanarak fotoğraf karelerine minik öyküler yazmaya başladı. Okul hayatı boyunca çeşitli kompozisyon ve fotoğrafçılık yarışmalarında dereceler aldı. Belli bir dönem bankacılık yaptıktan sonra, 2023 yılında fotoğraf stüdyosu açarak o güne kadar hobi olarak yaptığı fotoğrafçılığı mesleği haline getirdi. Çeşitli dergilerde öyküler ve şiirler yazıyor.2023 yılında "YARDIMSEVER BADİ" isimli ilk okul öncesi çocuk kitabı yayımlandı.2024 yılı Haziran ayında “OBJEKTİFTEN KALEME” isimli kendi çektiği fotoğraflara yazdığı mini öykülerin yer aldığı ikinci kitabı kitapseverlerle buluştu.2024 yılının Ekim ayında "MONİLER İLE DOLİ'NİN ARKADAŞLIĞI", 2025 Ocak ayında "FOTOĞRAFÇI BADEM " kitabı miniklerin beğenisine sunuldu. Sultan Gizem Koçak ,evli ve bir çocuk annesidir.

Next Post
Girit Prensesi / Tufan Tozkoparan

Girit Prensesi / Tufan Tozkoparan

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

No Result
View All Result

Hakkımızda

Kibele Kültür Sanat Logo

Kibele Kültür Sanat

Merhaba sevgili okur.

Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku

Arşivler

  • Ekim 2025
  • Eylül 2025
  • Ağustos 2025
  • Temmuz 2025
  • Haziran 2025
  • Mayıs 2025
  • Nisan 2025
  • Mart 2025
  • Şubat 2025
  • Ocak 2025
  • Aralık 2024
  • Kasım 2024
  • Ekim 2024
  • Eylül 2024
  • Ağustos 2024
  • Temmuz 2024
  • Haziran 2024
  • Mayıs 2024
  • Nisan 2024
  • Mart 2024
  • Şubat 2024
  • Aralık 2023
  • Eylül 2023
  • Ağustos 2023
  • Temmuz 2023

Kibele Kültür Sanat Logo

Kategoriler

  • Anlatı
  • Araştırma
  • Deneme
  • Genel
  • Hakkımızda
  • İnceleme
  • Kitap İncelemeleri
  • Masal
  • Öykü
  • Roman
  • Röportaj
  • Şiir
  • Sinema
  • Sizden Gelenler
  • Söyleşi
  • Tiyatro
  • Yeni Çıkanlar

Son Yazılar

  • TESADÜFLERE İNANMAM
  • Bilmiyorum / Hatice Dikçe
  • İNSAN İÇİNDE İNSAN / Duygu YILMAZ
  • Selam Olsun / Oğuzhan Külte
  • Gitmekten Başka Çare Yok / Hakan Tuna

Copyright 2023 - 2025 Haziran K İ B E L E Kültür Sanat Dergisi Limited Şirketi All Right Reserved. Developer by Fedora Bilişim Teknolojileri İnternet Danışmanlık Hizmetleri Basım Yayın Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi. Bu sitede yayınlanan ses, görüntü, yazı içeren bilgi ve belge, hiçbir şekilde kullanılamaz, izinsiz kopyalanamaz. Tüm hakları K İ B E L E Kültür Sanat Dergisi Limited Şirketi'ne aittir.

KİBELE Abone
No Result
View All Result
  • Hakkımızda
  • Künye
  • Dergiler
  • Galeri
  • E-Dergi
  • Yazılar
    • Edebiyat
      • Şiir
      • Roman
      • Öykü
      • Deneme
      • İnceleme
      • Anlatı
      • Araştırma
    • Kitaplar
      • Kitap İncelemeleri
      • Yeni Çıkanlar
    • Tiyatro
    • Sinema
  • Yazarlar
  • İletişim
  • Üye Ol

Copyright 2023 - 2025 Haziran K İ B E L E Kültür Sanat Dergisi Limited Şirketi All Right Reserved. Developer by Fedora Bilişim Teknolojileri İnternet Danışmanlık Hizmetleri Basım Yayın Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi. Bu sitede yayınlanan ses, görüntü, yazı içeren bilgi ve belge, hiçbir şekilde kullanılamaz, izinsiz kopyalanamaz. Tüm hakları K İ B E L E Kültür Sanat Dergisi Limited Şirketi'ne aittir.