Kangrenli bir yarayı sökmek geliyor içimden!
Tahtası bozuk bir akordiyonu durmadan çalmak
Zihnimin devşirme melekleri yağmur tanrısı için, üç beş sadaka dağıtıyor
Ve eski sandıkların kokusu düşüyor klonlu cenazeme
Lal-mim/sol-fa arasındaki çukurda örtüyorum duyularımı
Bir evim şimdi, fayanslarımın içinde çalkalanıyor eğri yaşamlar
Aykırıyım-aykırısın tüm fizik kanunlarına. Dumanı hiç eksik olmayan izmaritler
Düşüyor gökten. Sen, üşüyen bir şeysin daima. Bedeninde Dali’yi saklayan
Bu yüzden yalnız sevişiyor filler. Fırtınalar, koca bir lanet
Gördüm kendimi, ortancaların ilk mahfuzunda
Kestim kordonumu, arkamdaki külliyen ağrıya inat
Kangrenli bir yarayı sökmek geliyor içimden
Oysa hiçbir tıp kitabında geçmeyecek ve bilmeyeceksin neden
Kanını öylece çektiğimi içinden…
