Adım adım dolaştım, dağların çağrısını kovaladım.
Kızıl havuzlarda yıkandım, hayatın fısıltılarını dinledim.
Uzun ve yorgun geceler boyunca, şafağın kucaklamasını aradım.
Yaseminlerin kokusunu içime çektim,
Huzursuz gecede ruhuma dokunsun diye.
İrkilerek uyandım, kalbimi zorladım,
“Gidelim, her şeyi arkamızda bırakalım.”
Bu şehir, beni en derin özlemlerimden çekip alıyor.
Umutsuzum;
Burada anılarım yaşamın özünü barındırıyor.
Koşuyorum, arkama bakmadan kaçıyorum,
Ama ne olursa olsun yaşam sevinci kaçıyor benden.
Hayallerim uzakta kalıyor.
Anılar birinden diğerine akarken
Kalbim binlerce acının yaralarını taşırken
Gün ağarır karanlık sayısız parçaya ayrılır.
Taşları oymak için akarsulara attım,
Işığın tadını çıkarmak için zirvelere ulaştım.
Dağların şarkısını duymak için nehirlerde yıkandım.
Gözyaşlarım yüzümde izler bıraktı,
Ellerim izleri yok etmeye çalıştı,
Çırpınan bir kalp dudaklarımda sızlandı
Yakalayamadım gülümseyişi
Ayaklarım dolaştı.
Dalda bir yaprak uyanıyor, duyuyor musun?
Kelebekler kanat çırpıyor.
Şarkılar mısradan mısraya yolculuk ediyor
Kalbim sonsuz bir acıyla yankılanıyor.
Gece parçalara ayrılıyor,
Gökyüzüne dağılıyor
Ufukta yine güneş doğuyor
Görüyor musun?
GÖRÜYOR MUSUN?
Bir yanıt yazın
Hakkımızda
Kibele Kültür Sanat
Merhaba sevgili okur.
Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku