Gülüşüne şiirler demledim
Elek elek eledim sensiz tüm anları
Sesin kulağımda susmayan bir tını
Bir çay demledim aşk kokunla
Belki bir gün bir çay bahane edip gelirsin diye..
Ne zaman ki sustuğumu sansam
O an bakışların mesken oluyor gözlerimin şehrinde
Ve gecenin tüm titrek ışıklarını kapatıyorum
Gözlerinde demlenmek için
Hani olurda bir gün bir çay bahane edip gelirsin diye…
Sende gözlerinde kendimi bulduğumu sanıyorsun
Oysa ben her bakışta kayboluyorum
Bir ilmeğin söküğü misali
Eriyorum kalbimin içinde teyakkuza geçen
Bütün aşk sözlerin demlerinde
Hani olurda bir gün bir çay bahane edip gelirsin diye
Çayım şekersiz,bakışlarından katık eyle şeker niyetine….
Ve ben…
Senin her kelimeni dudağımdan içiyorum sanki.
Çay değil o, bakışlarının buğusuyla demlenmiş bir arzunun kıyısında yanmak bu.
Sensizliğin tam ortasında,
Dudaklarının kıvrımını düşünerek kabaran bir özlemle
Her yudumda biraz daha seni hissediyorum içimde.
Gözlerin…
Ah, o gözlerin bir kez değdi mi bana,
Ne susmak mümkün ne de susuz kalmak.
Bir fincanın dudak izinde seni hayal ediyorum,
Parmak uçlarından ruhuma süzülen sıcağın hayaliyle…
Gel…
Bir çay bahanesi olmasın artık,
Dudağımdan al ısısını, kalbimden değil sadece tenimden iç bu kez beni.
Çay şekersizse ne çıkar,
Senin bakışların yeter de artar,
Ben o bakışlarda tükenen değil, tutuşan olmak istiyorum.
