Yenilmişim ;
Kayıp sular
Göçe zorlanmış köyler gibi
Mühürlenmiş kapıları sınıflarımın
Yakılmış tüm ormanları ruhumun
Sendeleyen bir yılkı olmuş
Adım atmayı unutmuşum…
Hazırlandığım bir istasyonum yok
Geçip gidiyor penceremin önünden
Söğüt ağaçları , umarsız her aydınlık
Nereye kadarmış hiç önemi yok
Oysa adını kol saatimin kayışına değil
Etimin canevine kazımıştım
…