Öldü âşk, bir gömü
Karma artık sevmiyorum
Kırdığın gönlümü
Sarma artık sevmiyorum
Eskidendi sevmelerim
Âşka boyun eğmelerim
Bitti nutuk, nağmelerim
Vurma artık sevmiyorum
Değmezmiş, nâfile
Bülbül ötmez, gelmez dile
Merhamet et güle
Kırma artık sevmiyorum
Ne bu âşk havası?
Ne Mecnûn’u ne Leylâ’sı
Boş ver, âşk yuvası
Kurma artık sevmiyorum
Yalânmış dillerin
Sen mi yangın ben mi serin?
Mahremmiş ellerin
Sürme artık sevmiyorum
Mâtemsiz, hîssizim
Tâsasızım, kedersizim
Râhatım, eşsizim?
Germe artık sevmiyorum
Kaç devre top sürdük
Bitti oyun çaldı düdük
Kaybettik, boş döndük
Yorma artık sevmiyorum
Ben yaktım sen de yak
Geçti mâzî yok anacak
Hâydî! Bu son durak
Durma artık sevmiyorum
İçtim, yokmuş çapı
Senin olsun âşkın hapı
Çaldığın son kapı
Girme artık sevmiyorum
EBEDÎ der: sevmiyorum
