Doğum Günü / Duygu Yılmaz

Bahar mı o giden ardından baktığım?
Rüzgârın bıraktığı yeşil çimen kokusu burnumda…
Nisana ramak kala yalnızlığı her yıl bir kere!
Doğduğunu anmanın,
Yaşadığını anlamanın yalnızlığı benimki…
Kıştan kalma bir alışkanlık üşümek baharda…
Yaz mı gelecek ardından bilmem ki ne yazın rengi?
Bildiğim bir bahar, bir yeşil, bir de çimen kokusu…
Alışmışız bir kere yağmura, olur mu hiç güneşle idare?
Kayıp ruhum kayıp,
Sonsuz sınırsız yollar boyu yorgun sanki bedenim…
Bedenim ya, her baktığımda aynaya kırışarak cevap veren…
Bedenim olmasa günahın sahibi de yok yorgun yaşlı bedenim.
Kamburunda taşıyan yılların yükünü,
Bezmiş suskun mağrur bedenim…