Soğuk karlı bir günün akşamında gözümü duvardaki saate dikmiş, yelkovanı takip ediyorum. Ne de hızla gidiyor mübarek. Peşinden atlı kovalıyor.
Merak ediyorum; acaba gerçekten geçip giden, yitip tükenen şeylerin ölçümü yapılabilir mi? Yapılıyor işte bak. Herifçioğlu zamanı dilim dilim yapıp ölçmüş.
Bende oldum olası bu kavram yoktu. Kendimi bildim bileli günleri, saatleri, dakikaları gelişi güzel yaşıyorum. Onun varlığını hissetmeksizin, önemsemeksizin. Uzun, upuzun koridorların sonsuzluğunda yol alıyorum. Hata kaza zamanın varlığını hissedecek olsam yüreğim daralıyor. Kayıp ruhum, hepten kayboluyor.
İnsan zamanı ne zaman önemser? Bence insan yaşama dört elle sarıldığında, hayatı ciddiye aldığında önemser.
Bahsettiğim insanların ödeyecek faturaları, günü gelmiş kiraları, ulaşılacak hedefleri var zannımca.
Yarına kalma kaygısı da yiyip bitirir onları. Oysa insan yarına kalmaz Yenileri, hep yenileri dâhil olur hayat oyununa.
Nedense daraldığımı hissettim. Gözümü saatten alıp pencereye yönelttim. Manzara hiçte iç açıcı değil. Gökyüzü öfkeli bulutlarla kaplı. Ara ara kar atıştırıyor. Birkaç karga kar taneleriyle flörtleşiyor.
Bir an başım döndü. Gözlerim kararır gibi oldu. Olduğum yere çöküp bekledim. Sanırım kahvaltı yapmayı unuttum. İnsan açlığını unutur mu? Ben unutabiliyorum işte.
Yalpalayarak mutfak kapısından geçiyorum. Karşıma bulaşıklardan görünmeyen tezgâh çıkıyor. Önce bulaşıkların hepsini yıkamak geçiyor içimden. Sonra boş ver diyorum kendime. Sadece ihtiyaç duyacağım çay bardağı, tava, bir tabak, bir de çatal… Fazlasına gerek yok. Yorar beni bunca teferruat deyip kendi haline bırakıyorum.
Gözüm buzdolabına takılıyor. Kapağını usulca açıyorum. Dolap leş gibi kokuyor. Aldırmıyorum. El yordamıyla bulduğum peyniri, zeytini ve domatesi tabağıma boca ediyorum.
Çay demlendi. Kahvaltı hazır. Bana da hepsini oburca yutmak kalıyor.
İşte, zaruri ihtiyaçlarımı giderdim. Bundan sonrası keyfime kalmış. Dilediğimce, canım ne istiyorsa onları yapıp günümü tamamlıyorum.
Umarım yaşamımı da bu rahatlıkla tamamlarım. Böylesi güzel.
