Geceler uzun,
Adın düşüyor her rüyama.
Sensizliğe alışamadı içimdeki çocuk,
Her köşe başında seni arıyor hâlâ.
Sokak lambaları kadar soğuk bakışların,
Yine de ışık sayıyor seni kalbim.
Bir ihtimal uğrarsın diye
Açık bırakıyorum içimde tüm kapıları.
Zaman geçiyor,
Ama sen geçmiyorsun içimden.
Herkes diyor “unut artık”,
Ben sana biraz daha sarılıyorum içimden.
Belki bir gün…
Rüzgâr getirir seni bir çınar altına,
Göz göze geliriz yine,
Ve bu kez tanırsın beni.
O gün gelene dek
Susarak severim seni,
Sesini duymadan yaşarım,
Ve her gün…
Tüm benliğimle beklerim seni.
