Tanrım cüretimi mazur gör lütfen,
Dünya böyle bir yer olmasa keşke…
Yoksulluk, hastalık; son bulsa kıtlık,
Bebekler, çocuklar ölmese keşke…
Bence sen dünyayı yarat en baştan,
Olmasın kimseler kimseye düşman,
Ne gerek var, etme bizi imtihan,
Şeytan aklımızı çelmese keşke…
İnsanlar kalbine örmese duvar,
Yaşlanmak olmasa geçtikçe yıllar,
Güneş hiç batmasa, bitmese bahar,
Dalında çiçekler solmasa keşke…
Ya kötülüğü sil yüreğimizden,
Ya acı çekmeyi söküp al bizden,
Ruhumuzun nuru gözlerimizden,
Sayısız gözyaşı gelmese keşke…
Cenneti taşısan bizim tarafa,
Son versen yalana, şerre, israfa,
Tanrım biz gelmeyiz, sen gel insafa,
Sokakta aç insan kalmasa keşke…
Razıyım beni yak cehenneminde,
“Bana isyan etmiş kulum Engin” de.
Hem nefes alırken, hem de kabrinde,
Garibi ağlatan gülmese keşke…
Engin der: yine de sevdim dünyayı,
Bağışla, dilimin gevşemiş yayı,
Alıp da bir gün senden onayı
Azrail canımı almasa keşke…
