Gönlümün bağından bir tutam gülüş,
Merhaba diyor göğe.
Göğün kokusunu içime çekiyorum tarihe karışarak,
Güneşi selamlıyorum Nemrut’un dağının gözlerinden.
Geçmişin tüm izleri örtülüyorum üzerinden,
Daha çok hüzünlerini alıp savuruyoum güneşe.
Işık tutuyor sana evren,
Koşulsuz merhama diyorum sana tıpkı evren gibi..
Gece koşulsuz beni bekliyor biliyorum ,yıldızları sayıyorum sonsuz kere,
Urfa’nın güzel anneleri gülüyor yürüyüşüme adımlarımda acemi çocuksu bir neşe var.
Adımlarında gamzeler var,
Adımlarımda bissürü sana sunmak istediğim renkler var.
Adımlarım utangaç ve deli..
Bilemedim bu sokak nereye çıkar…
Mabetim misin yoksa mahremiyeti mi?Bilemedim..
Bir tutam filizlenensin gözlerimde
Usul usul süzülen bir düşüşsün kirpiklerimde..
Öylece Somut..
Öylece belirgin ve belirsiz…
Öylece merrhaba sana ey karanlığın aydınlığa çıkan somut Aşk…
Mery
