Bugün yine uyandım küfrede küfrede
Sana değil bize değil sadece kendime
Bu yalanlarla dolu çarkın içinde
O debisi yüksek ırmağın akışına neden kapıldım diye
Sorsaydım akarken duran porsuğa
Sorsaydım su samuruna balığa
Bir çıkış kapısı elbette varsa
Beynime sıçrayan kanı hızla boşaltmaya
Değirmen olmaya hayran başak zerresi
Elbet taşın arasına atlar kendisi
Çuvalın en hızlı firarisi
Yaşar bu ölümü gönüllüce kendisi
Kahramanlıkla temizleyemez yalanı
İki eliyle boğazından sıkıp boğsa da yılanı
Tortusu bile olsa uyanır kalanı
Zerk ile yok eder var olanı
Kaçar bir akşamüstü sessizce trenle
İçinde götürür düşmanlığını dürüstlük edene
Sanma ki affolur yalanlar basıp gidenle
Karşılaşılır elbet temizlenir hak yerini bulur bir yerde
Göklerde asılı değilse başım
Yerlerde ezilmiş bir yassı taşım
Sinirden akan tere bulandı kaşım
Bende zalimin kabında zehirli aşım
Elbet temizlenecek bir gün bu kirli dünya
Sonra yayılacak huzur güneşe aya
Bin ferahlık gelecek içtiğin çaya
Adalet ve sulh ile gelinecek manaya
Hele kalk bir bak şu gezdiğin çimene
Ona buna değil her yaptığın kendine
Zayıf düşüp vermeyeceksin hükmü zalime
Giden yok olur sanma bırakır aynını gelene
Dinle sözlerimi de şimdi uslan
Bil ki çıkarsın darlıktan akılnan
Dürüstlükten sapma hatırla ders al akıllan
Arın da çıkar kendini şu amansız sudan
