Varlığıyla varken, benliğinde niye hiç olur kadın?
Sevmesi olayken, sorgulaması niye suç sayılır kadının?
Gülmesi bir yere sığmazken, hüznü niye saklanır kadının?
Bedeniyle bir bütünken, eti niye satılır kadının?
Güzelliğiyle konuşulurken, ruhu toprağa niye gömülür kadının?
Kadın her yönüyle bambaşka bir insanoğludur. Şiddetin her türlüsüne karşı durulmalıdır elbette ama şiddet denilince bu durumdan kadınlar en çok etkileniyor gibi geliyor bana. Kadın; şöyle olmalıdır, kadın; böyle davranmalıdır, kadın dediğin; bunu yapar, kadının meziyeti çok olmalıdır gibi cümleler günlük yaşantımızda sıkça duyduğumuz cümlelerdendir. Herkes kadını kendince bir kalıba sokmaya çalışır. Ama neden? Kadının birçok şeyi başarabilme gücü olduğu için mi?
Kadın her şeyden önce bir insandır. Anlaşılmak, duyulmak, sevilmek isteyen bir insan… Sonradan sıfatları gelmelidir. O da zorlama olmadan. Erkekleri nasıl bir kalıba sokmak istesek “o, erkek” cümlesiyle karşılaşıyorsak kadınlarda kadındır. Hem değerli varlık yapıp cennet ayaklarının altında diyoruz, hem de en değersiz kılıp gözümüzü kırpmadan öldürüyoruz. Çok yaman bir çelişki.
Artıyla eksinin toplamı artı olsa da büyük rakam hep değer kaybeder. Yetiştirilirken bile farklı yetiştiriyoruz çocuklarımızı. Oysa herkes bir gün yalnız kaldığında hayatını idame ettirebilecek kadar her şeyi öğrenmelidir. Tüm ev işlerini kadına yüklemek doğru değildir. Hayatı paylaşmak için evlendiğimizde kadının hayatı zindana dönerse adamın hayatı da zindana döner maalesef. Kadın mutluysa evlilikler mutlu gider. Değilse zaten gidemiyor da.
İstediğinde her şeyi yapma kabiliyeti olan kadınların tek bir derdi var o da anlaşılmak. Anlaşılmak anlayışı getirir beraberinde. Onun kardeşi de empatidir. Kadına yüklenen sorumluluklar onların ezilmesine neden oluyor. Anlayan, saran, sarmalayan, duyan ve hisseden insanlara çok ihtiyaç var yaşadığımız zamanda.
Kısaca; kadın önce bir insanoğludur. Sonra çocuk, eş, anne,doktor, hastabakıcı, eczacı, tarihçi, öğretmen, dişçi, analizci ve yaşam koçudur. Her şeyi yapabilme gücü olsa da bu hayat paylaşınca güzel.
Kadın bu kadar çok yönlüyken hüzün sergisi yapmayın gözlerini…
