Birkaç gündür tam anlamıyla teslimiyeti yaşayabilen insanların huzuru yakaladığını gözlemliyorum ve bu yüzlerine de yansıyor. Bu kişilerin herkesten daha fazla şükrettiklerini, yaşadıkları hayattan şartlar ne olursa olsun gerçekten tat aldıklarını ve yüksek enerjili olduklarını da fark ettim. Böyle insanlara gerçekten imreniyorum.
Sosyal medyada bir videoya denk geldim. Videodaki kişi uzun saçları hakkında konuşuyordu ve içten bir gülümsemeyle “Az daha dursun be!” diye bir cümlesi oldu. “Nasıl ya?!” dedim. “O saçların ondan gidecek olmasını kabul edebiliyor mu gerçekten? Hiç mi üzülmüyor?” diye sordum kendi kendime Şaşırmıştım çünkü gözaltı kırışıklıklarım başlıyor yaşlanıyorum diye ağladığım sıralardı. Evet, saçların dökülmesi…
Gözaltlarının kırışması…
Yaşlanmak…
Doğal şeylerdi ama kabullenebilmek herkes için kolay değil. Olacak olan olur, önüne geçemezsin. Değiştirmen mümkün olmayana razı olman gerekir. Olanı, doğal akışı kabullenmek ve verilene razı olup şükretmek! Teslimiyet tam da burada ortaya çıkıyor.
Şükür, kuru sözlerden öteye geçmeli…
Kalpte hissedilmeli…
Davranışlara yansımalı…
Sanatını görebildiğimiz her yerde bize sunan yaratıcının sanatına övgülerde bulunmak kişiyi fevkalade yüceltecektir. Bunların bilincinde olmam hayata tatbik edebildiğim anlamına gelmiyor elbette. Kimi için istidat olan kimi için sonradan kazanılması gereken bir beceri olabiliyor. Bu teslimiyeti hissedebilmekte benim için sonradan kazanmam gereken bir duyguydu. Yaşamak istediğim bu duygunun kilidini nasıl açacağımı düşünürken çocukluğumda buldum kendimi. İlk kabullenemediğim, kaçtığım, büyük kaybım olan acımdı. İşe ilk oradan başlamam gerektiğini anladım. Bunun bir süreç olduğunun farkındayım. Ne kadar sürede tam anlamıyla başarabilirim bilmiyorum ama neyin neden olduğunu anlamanın, onları nasıl yönetebileceğinin çözülmüş olunduğu anlamına geldiğini biliyorum.
Hayatta olan ne varsa, hangi evrede olursak olalım, fark etmesek de bütün gelecek hayatımızı etkiliyor aslında. Huzuru yakalamak isteyenin neden teslimiyet sahibi olması gerektiğini artık anlıyorum ve artık huzurun yolunu biliyorum.
