Hoyrat dokunuşlarla incinmiş ruhum,
Ay sırtını dönmüş kalmışım karanlıkta.
Gamsız gülüşlerimin ardına saklanmış hüzün,
Dilimde yitik özne günleri sermişim yıllara.
Kızılca kıyamet gibi gel – gitler,
Sessizlik kol geziyor dalgalarda.
Taze bir ekmek buğusu gibi sesin,
Yankılanıyor ıslak kaldırımlarda.
Geri gelmiş gamsız devir, şiirlerim hasta.
Yağmur toprağa, çay efkâra,
Bakışların şiirlerime şifa.
Adından azat olan harfler unutur sevdayı,
Günün özü yine burukluk , gönlüm hep yasta
Nursel Camcı
