Hiç istemediğim sorumluluklarım var
Anamdan zincirlerle doğmuşum
Uzaktan göründüğü kadar kolay değil kurtulmak
Emeklerimin karşılığı yok bu hayatta
Şimdi olsa yapar mıydım bilemiyorum
Derin bir ah çekip içime
Tüm pişmanlıklarımı
Düşünüyorum
***
Sabır taşımı çatlatan nazarlardan korkuyorum
Bana ait olmayan hayatların hesabı bende
Mazimi sırtımda taşıyorum
Yaşadıkça ağırlaşıyor yüküm
Ben düşersem kimler kalır ayakta
Yaşıma uygun değil yenilgilerim
Dik durmak zorundayım, çok güçlü olmasam da
Bir gece yarısı, tek başımayım
Düşünüyorum
***
Acelesi nedir son baharın
Yeniden doğmak mı?
Bir önceki bahar unutulmadan henüz
Kaybettiğime değil, kazananlara bakıp üzülüyorum
Neyi sorguladığımın farkında değilim
Varoluş gayemi unutmuşum bir an
Yorgun ve üzgünüm
Oturmuşum bir taşın üstünde
Düşünüyorum
***
Kutsadığım bütün değerlerim yıpranmış
Her şeyi sorguluyorum
Nerede durmam gerektiğini bilmiyorum
Karşıma çıkan herkes bir sınır çiziyor
Aldırmasam da korkuyorum
Bir akşamüstü sahilde
Düşünüyorum
***
Cazibesi bitmiş eski dostların
Yenileri için vakit mi var?
Zamanı geçmiş randevularımın
Beni bekleyen de kalmamış
Nasılda geçmiş yıllarım
Geçmişin açmazlarını
Bir kadeh daha koyup
Düşünüyorum
***
Hayatım roman zannettim
Yazdım yazdım, kalın bir kitap oldu
Yalnızdım imza günümde
Onca emeklerim hiç oldu
Anladım değerini hayatımın
Koca bir ömrü boşuna mı yaşadım
Gözlerim yollara dalmış
İmgelerimi sorgulayıp
Düşünüyorum…
Mehmet BONCUKOĞLU
