Bir çocuğun 3 ebeveyni vardır . Anne, Baba ve Anne ve Babanin birbiri ile olan ilişkileri. Çocuklar ilk dünyaya geldikleri an itibariyle çevreleri ile iletişim kurmaya başlar. Bu Tabi ki çocuğun yaşı gelişimi ile ilgili olarak değişiklik gösterebilir. Kademe kademe ilerleme sağlar. Bu iletişimi ilk öğrendikleri yer ise Aile, yani Anne ve Babalaridir. Sevilen, değer gören, ilgi ile büyümüş çocuklar geleceğin sağlıklı yetişkinleri olacaktır. Peki bu kadar önemli dediğimiz iletişime biraz yakından bakalım o zaman.
Evet, çocuk iletişimi, iletişim dilini Anne ve Babasından öğrenir. Anne ve Baba çocuğun ebeveynleridir. Fakat bir 3.ebeveynden acaba çoğumuzun haberi var miydi ? Peki kim bu 3.ebeveyn ? Evet, 3.ebeveynimiz bizim Anne ve Babamızın birbiri ile olan iliskileridir. Evet doğru duydunuz, Annemizin bizimle, babamızın bizimle kurduğu bağ tartışmasız tabi ki çok önemlidir. Fakat en önemlisi de Anne ve Babanin birbiri ile kurmuş olduğu ilişki, yani 3. Ebeveynlik ilişki durumudur. Eğer Anne ve Baba arasında sağlıklı bir eş alt sistemi bağı yoksa çocukla kurulan her türlü ilişki daima eksik kalacaktır. Sağlıklı kurulmuş bir eş ilişkisi çocuğun kendisini güvende hissetmesine ve geleceğe de güven ve umutla bakmasına neden olacaktır. Eğer Baba az önce azarladigi eşinin yanında çocuğuna sevgi gösterisinde bulunursa çocuk için bunun pek bir anlamı olmayacaktır. Çocuk maalesef Babanin az önce yaptığı o kötü davranışı almış ve cebine koymuştur. Ya da Annenin eşi ile yaşadığı tartışma sonrası çocuğuna benim için sadece sen varsın, bu evliliği senin için devam ettiriyorum demesi çocuk için bir anlam ifade etmeyecektir. Bu davranışı da alıp çocuk diğer cebine çoktan koymuştur.
İleride yetişkin olacak bu çocuğun peki sizce cebinde biriktirdiği bu kadar olumsuz iletişim örnekleri ile sağlıklı bir yetişkin olabilmesi mümkün müdür ? Peki bu yetişkin sizce nasıl bir iletişim dili kazanmış olabilir ? Tabi ki burada sağlıklı bir iletişim dili kazanmış olması beklenemez. Çünkü her çocuk iletişim dilini ailesinde öğrenir. Ceplerini ne ile doldurmuş ise ileride avucuna gelebilecek olan o birikenlerden farklı bir şey olmayacaktır. Ebeveynler her zaman çocuğumuza gösterdiğimiz ilgi ve sevgi yeterli sanır. En büyük yanılgı da burada başlar. 3.ebeveyn olarak siz eşiniz ile sağlıklı bir ilişki kuramadığınız takdirde sağlıklı bir yetişkin evlat beklemeniz de pek gerçekçi olmayacaktır. Siz çocuğunuza verdiklerinizle ilgilenip her şey yolunda sanırken, çocuğun da en büyük beklentisi birbirini seven, sayan bir Anne Baba görme özlemi olacaktır. Ve bunun asla hafife alınmaması gerekir. Çünkü 3.ebeveyn yoksunluğu ileride sizin evladınızın kuracağı çekirdek ailesini dahi olumsuz anlam da etkileyecektir. O nedenle her bir Anne Baba öncelikle çok iyi bir ebeveyn olmaya özen göstermeli , fakat asla 3.ebeveynlik sorumluluklarını da ihmal etmemelidir.
Farkındayım, bazen olmaz, olamaz. Her evlilik öncelikle eşsiz ve biriciktir. Kıyaslama yapamayız. Yapmamalıyız da! Fakat yürümeyen, sıkıntı yaşanan evlilikler içinde mutlaka hem kendimiz için, hem de çocuk ya da çocuklarımızın yüksek faydasına uygun çözüm yollarına bakmak gerekecektir. Bu Anne ve Babanin sorumluluğu ve bizim de kendilerinden beklediğimiz davranış biçimidir.
Sevgilerimle,
Sosyolog & Aile Danışmanı
NALAN AÇAR
