Beden viran, beden harap, bitap düşmüş uykusuzluktan.
Seni düşünmek belası uykusuz bırakan.
Nefes nefes seni içimde yaşamak ne güzel; boğazın o serin sularında
Ciğerlerimde hissetmek seni, bir Istanbul akşamı, gönlümde sen.
Efkarlandi yürek bir aksam vakti,
Kalp kırık, kalp küskün, necare yokluğunun izdirabindan.
Bu gece mezem; bir duble rakı, bir parca beyaz peynir,
dilimlenmiş karpuz.
Hayalini koluma takip geziyorum bu gece de, her gece gibi.
Rumeli Fener’ inden, Anadolu Kavağina dek
sahil boyu yüzüme carpan rüzgar sen
Her dalda da sen vuruyor gibisin kıyıya,
Kız kulesi sen, Galata kulesi sen.
Kalamis’ tan Kanlica’ya kadar sen.
Istanbul” un sokaklarınin tüm kaldırımlarıni arsinladim;
sana ait bir ize rastlamak icin.
Yıllar geçti üzerinden; yokluğunun,
Sensizliği yaşamak zorunda kalisimin,
Ruhumda açtığı yaranın tarifi yok sevgilim
Bir hayalin peşinde perişan, onca yıl geçirdi bu beden.
Ne zor bilemezsin sensizlik; gündogumundan, günbatımında dek
sen varsın yüreğimde, düşüncemde.
Bir Istanbul akşamı, ne olur izin verde,
mezar dibinde yeşeren kan kızlı gülün olayım.
mualla Sabir Güven
