Ne işim var buralarda? Nedir çektiğim bu saçma acılar ? Her sabah uyandığımda ve her gece başımı yastığa koyduğumda beni hemen saran , duyduğum ve tattığım o büyük acılar neden var? Her bir noktam her bir hücrem acılar içinde . Nereye dokunsam inlemeye ,sızlamaya başlıyor . Bir acının üstüne kabuk atmaya çalışırken birden bir başka acı bedenimi yaralamaya ve kanatmaya başlıyor .Sanırım yorgunum, sanırım acı bütün bedenimi sarmış ve beni bana bırakmayacak. Uyumak istiyorum . Kalbim ,ağzım, elim, midem , başım ,kolum acımadan; acıyı azad ederek yaşamak istiyorum bir gamsız gibi. Ben artık hayalleri yarım kalmış, bir hiç uğruna kendinden geçmiş ,insan olduğunu unutan birini görmek istemiyorum . Onun acısını ,üzüntüsünü yaşamak istemiyorum. Onun için her gece ağlamak istemiyorum . Allah’ım ! Acımızı ,acılarını ,acısını ve acımı dindir . Özgür et bizi tüm ruh ve bedenimizle.